Op donderdag 11 juli, jaarlijkse feestdag van de H.Benedictus, verzamelden zich bijna 70 pelgrims in de abdijkerk ‘St.Benedictusberg’ te Mamelis/Lemiers om met een gregoriaanse en geheel in het Latijn gezongen Hoogmis de pelgrimswandeling te openen naar een andere benedictijiner abdij: die van Kornelimünster ten zuiden van Aken.
Tijdens de ruim anderhalf uur durende plechtigheid werd de auto van een van de pelgrims kennelijk ongeduldig en begon vanzelf de helling af te rijden tot hij tot stilstand kwam tegen twee andere auto’s van pelgrims. Dat betekende feitelijk dat er bij de start van de wandeling al meteen drie afvallers waren –die hadden onderling een en ander te regelen- en wij met 63 mensen op pad gingen.
De hete zon van de afgelopen dagen had plaats gemaakt voor bewolking, die geen regen maar wel aangename verkoeling bracht. Dit perfecte wandelweer was wellicht een van de redenen dat wij ondanks de verlate start (plm. 11.45 uur) zelfs nog vijf minuten vóór de geplande eindtijd (17.00 uur) in de abdij van Kornelimünster aankwamen. In de uren daartussen beleefden de wandelaars een afwisselende tocht via het Genovevakerkje te Holset (bezinningsmoment o.l.v. Nan Paffen), het Drielandenpunt (pauze), het Bonhoefferkruis aan de Moresneter Bitweg (bezinning) en de Pioniersquelle in het Aachener Wald (pauze). En dat allemaal in een gezellige sfeer: het luide gebabbel moet aan voorbijgangers niet de indruk hebben gegeven dat er een groep ernstige boetepelgrims voorbijkwam.
Zoals abt Ad Lenglet de pelgrimage in ‘zijn’ abdij opende, zo sloot zijn Duitse gewijde ambtgenoot de Benedictustocht met de zegen, nadat Nan ons nog enkele gedachten had aangereikt over de benedictijnse leefregel en wij samen een pelgrimslied hadden gezongen. Daarna gingen we uiteen. Velen zochten nog een terrasje op in het Eifelstadje dat bijna1 kmverderop lag. Anderen zochten daar meteen een van de haltes op waarlangs bussen kwamen richting Aken, waarna Veolia voor de rest van het vervoer zorgde.
Zoals op de lagere school een mooi opstel over het schoolreisje steeds diende te eindigen: “Al met al was het een mooie en zinvolle, dus geslaagde dag”, waarvan de bijgaande foto’s blijk mogen geven.
