Bij het vertrek in Margraten was het nog lang niet zeker of het droog zou blijven.
Nog donker en in groepjes ging het richting Noorbeek. Gaandeweg werd het licht. Af en toe wel wat regen. In Valdieu was er al een gezellige drukte en de koffie is welverdiend. Na het pelgrimsreisgebed in de kapel vertrok een groepje van ongeveer 25 pelgrims. We konden bij elkaar blijven tot de kapel van Noblehaye. Mevrouw Mercier biedt ons steeds een mooie verwarmde kapel, waar we tijdens de bezinning ook een momentje rust namen.
Onderweg naar Soumagne wil het wel regenen. De plaatselijke kroeg is stampvol. Het kostte wat moeite; het hangen op de biljarttafel naast de vele jassen en in de rij staan voor koffie of thee hoort nu eenmaal bij het ritueel. De groep verzamelde voor de laatste etappe via Olne en Nessonveaux, nog dik twee uur tot Banneux. De regen deert de pelgrims niet. Tegen 5 uur, net in de schemering, komen we aan in Banneux.
De boodschap-kapel is verwarmd en loopt al aardig vol. Het voelt een beetje als thuiskomen en met zoveel pelgrims samen doet gewoon goed.
Het Antoniuskoor uit Bemelen (8 km van Maastricht) heeft de altijd al mooie plechtigheid nog bijzonderder gemaakt. De gezangen werden zeer gewaardeerd. Dat de SPV in 2020 jubileert werd aangekondigd en alle aanwezigen ontvingen het speciale wandelboekje. Vervolgens trok ieder naar het restaurant om daar weer in de rij te staan voor de heerlijke frieten en een verdiend glas bier of wijn.
Na nog even wachten vertrokken de bussen, nog redelijk op tijd.
De honderden pelgrims hebben op deze wijze weer een passend aanloopje gemaakt naar een vredig en zalig kerstfeest.
